Verstop jij je soms op toilet?

Een seconde? Of net iets meer dan een seconde?

De cursor van dit witte virtuele blad krijgt mijn volle aandacht. Meer specifiek: de snelheid van dat gepink. Aan, uit, aan, uit,… Waar ik momenteel inzit? Wel ja, in die beruchte writer’s block.

Vooraleer dat je je afvraagt: hoe kan dat nu? Een communicatiemadam die een writer’s block heeft? Ja hoor, iederéén heeft dat wel eens. Ik ben ook maar een mens.

Een bekende Amerikaanse schrijver die zijn brood verdient met schrijven raadt mij dit aan: “schrijven over een writer’s block is beter dan helemaal niets te schrijven”.

Dus begin ik te schrijven. Dit wordt dus een meta-mail: schrijven over schrijven.

Gaat deze mail nog ergens naartoe? Ja hoor, wees gerust. Hier komt ie, hét inzicht van deze mail:

Wat te doen bij verlamming, bij staren naar een wit blad, bij uitstelgedrag? Het is heel simpel: gewoon doen! Neem ergens een actie. Doe iets. Begin eraan. Hoe klein ook. Dat doorbreekt de stilstand.

Dat geldt voor (bijna) alles. Bij communicatie over jouw onderzoek dus ook. We spenderen zo veel tijd aan wikken en wegen. Wat zouden we doen? Nu of later? Met die of met die? Wie moet dit allemaal nakijken?

In godsnaam. Hoe kunnen we die blokkade wegnemen? Wel, hier enkele opties. Te gebruiken op eigen risico:

• Blokkade: Je bent op de receptie van een evenement. Het liefst wil je je verstoppen op het toilet tot het einde van de pauze.
• Oplossing: ga daar waar alle drank en eten is. Neem iets te eten/drinken en ga bij een groepje staan waar de mensen sympathiek lijken. En vraag: “is het goed dat ik hier even kom bijstaan?” Het antwoord is meestal: “ja, natuurlijk” en de groep opent zich. Rustig eet/drink je wat je net genomen hebt. De rest komt wel.

Een ander voorbeeld:

• Blokkade: Je moet een persbericht schrijven, maar je weet niet hoe eraan te beginnen.
• Oplossing: stuur een informele, snelle mail naar een journalist die je al kent, of die over jouw sector/onderwerp schrijft. Google het! In drie korte puntjes zeg je wat je te zeggen hebt + de vraag om jou te contacteren bij interesse + jouw contactgegevens.

Nog een ander voorbeeld:

• Blokkade: Binnenkort organiseer je een studiedag. En je zoekt nog naar partners. Je moet een dossier opstellen met alle details van de studiedag, om zo partners te overhalen samen te werken. Echt géén zin in om hieraan te beginnen.
• Oplossing: contacteer alvast een partner die je het beste kent (bellen, mailen, aanspreken) en pols alvast eens informeel. De precieze details van de studiedag kunnen altijd later komen.

Het moet niet altijd helemaal doordacht en doorgesproken zijn. Op informele manier kan je zo goed verbinden. Iets aftoetsen, ergens polsen kan nooit kwaad. Wat valt er te verliezen?

Trouwens: dat cursor-ritme heb ik uiteindelijk toch getimed. Blijkbaar pinkt die cursor iets trager dan een seconde. Echt wel quiz-materiaal, toch?

Met enthousiaste groetjes