Overmatig zweten.
Niet alleen omdat het bij dit schrijven zo warm is, maar ook omdat:
🟡 je als onderzoeker vragen krijgt over onderwerpen waar je geen expertise in hebt.
🟡 je vreest dat journalisten zullen oversimplifiëren.
🟡 je de druk voelt van externe opdrachtgevers.
🟡 En hoe verwijs je nu elegant naar andermans onderzoek in je communicatie, zonder te ‘plagiëren’?
Zweetdruppels kan je even deppen. Maar wat doe je in zo’n moeilijke situaties?
Verkoeling komt eraan! Want: er bestaat nu een minicursus ‘ethische wetenschapscommunicatie’ die een antwoord biedt op deze en nog vele andere ambetante situaties. Met herkenbare cases en do’s & don’ts.
🟡 Deze cursus werd ontwikkeld door Seppe van Bladel, masterstudent Wijsbegeerte aan University of Antwerp in het kader van zijn masterthesis en Community Service Learning.
🟡 Met ondersteuning van promotoren Prof. Dr. Kristien Hens en Dr. Mayli M, en van mezelf (Julie De Smedt) vanuit de praktijk.
Absoluut het lezen waard!