‘Iets voor na de uren.’

‘Vrijwilligerswerk.’ ‘Een hobby.’ ‘Iets voor na de uren.’

Hoevaak heb jij dit gehoord? Of misschien een keer zelf gezegd 😊? Ik denk dat het tijd is dat we die maatschappelijke opdracht van onderzoekers meer au sérieux nemen.

Een beetje meer erkenning en waardering voor al dat ‘vrijwilligerswerk’. Een beetje meer zuurstof. Meer focussen op de mens in plaats van op de metrics in onderzoeksland. Zie je al voor je wat je zou kunnen betekenen?

Al jaren hoor en ervaar ik hoe de maatschappelijke dienstverlening als een nice to do wordt beschouwd. Ik moest er iets mee doen. Daarom zette ik me schrap, stuurde mijn interne criticus op sabbatical en schreef er een opinie over. Op 11 oktober 2023 wijdde De Tijd er zowel inkt als pixels aan.

Mijn call to action aan jou? Praat erover met je peers, met je oversten, met iedereen die het horen moet. Wie weet kunnen we zo iets doen bewegen in onderzoeksland?

Blijf communiceren op een manier die bij jou én bij jouw stakeholders past. Vanaf het begin van een project. Met hen die er écht toe doen. Van mens tot mens.

Keep up the good work en tot ziens!

P.S. Las je mijn opinie al in De Tijd? Als neen, kan je dat hier & nu doen.