Misschien vraag jij je af waarom ik zo gepassioneerd ben door wetenschapscommunicatie? Wel, ik heb een droom.
Oh, wacht even. Ik toon je eerst mijn absolute nachtmerrie. Zie hier:
De cirkel hierboven moet de wereld voorstellen. Brrr, redelijk scary he?
Mijn nachtmerrie is dat we in een wereld leven die verdeeld is in twee kampen: zwart versus wit, goed versus slecht, juist versus fout. Een wereld van tegenstellingen, zonder nuance, fake news, oorlog, geen samenwerking en dialoog. We zien deze wereld elke dag op televisie.
Nu, genoeg nachtmerrie gezien. Tijd voor mijn droom:
Ik droom van een wereld waarin de mensen openminded en genuanceerd zijn. Ze delen inzichten en ervaringen. Er is veel kleur, vrijheid, heel wat kansen, veel samenwerking en bovenal: dialoog.
Ik ben er keihard van overtuigd dat elke onderzoeker deze openheid en nuance kan brengen in de wereld. Ja, jij dus ook! Jij kan het debat over jouw topic voeden met feiten en inzichten.
Jij kan tonen dat de wereld niet zwart-wit is maar vooral eentje met veel kleur en nuance.
Omdat ik er zo hard van overtuigd ben, is het mijn missie om onderzoekers te helpen om die impact te maken. Via communicatie.
Die droom kwam er niet zomaar. Doorheen de jaren is die stilletjes aan gevormd. Ooit was ik zelf onderzoeker. Als een rasechte communicatiewetenschapper onderzocht ik de diversiteit in de Vlaamse nieuwsmedia. Is het nieuws zwart-wit of net heel divers? Als 23-jarige zocht ik het uit en begon ik anders naar de wereld te kijken.
Trouwens: tijdens die zes jaren kwam ik tot het besef dat ik liever communiceerde OVER mijn onderzoek dan het onderzoek effectief te voeren. Na zes jaar onderzoek ging ik voor een bold move: ik kneed mijn eigen job als wetenschapscommunicator!
Ik hoor ook graag van jou: wat is jouw absolute nachtmerrie? Doe jij hier al iets mee?
Het gaat je goed!
Met enthousiaste groetjes
P.S. Meer details over mijn loopbaan vertelde ik aan onze tofste weervrouw Jacotte Brokken. Beluister hier ons gesprek.