🟡 ‘Meisje’ zeggen ze vaak. ‘Dat meisje’.
🟡 ‘Eerlijk, ik denk dat gij beter kunt’ en dan was die weg.
🟡 Als ze mij de eerste keer zien of horen, dan denken ze ‘die gaat niks bij te dragen hebben’.
Dit zijn drie van vele beklijvende zinnen uit het onderzoeksrapport van Seppe Van Bladel, die met mijn begeleiding een masterproef schreef.
Zijn onderzoeksvraag? Welke ervaringen hebben vrouwelijke onderzoekers met niet serieus genomen worden tijdens wetenschapscommunicatie? En hoe kunnen we verandering teweeg brengen?
“Onderzoekers worden onderworpen aan een zeer hoge bewijslast tijdens wetenschapscommunicatie, hebben ervaringen met toehoorders die niet luisteren naar hun inzichten, kennis en expertise, en krijgen te maken met zowel expliciete als impliciete manieren om hun kennis, inzichten, expertise en onderzoeksvaardigheden te ondermijnen.”
Als dit onderzoek of onderwerp relevant is voor jou(w organisatie), en je wilt er verder over leren of spreken, contacteer Seppe en/of mij gerust.
Ik voel het aan mijn kleine teen dat we de komende jaren hier veel meer over zullen spreken. Dat zou goed zijn.
