“Neen! Het is de lezerslogica!”, verbetert Jiska de journalist mij.
Die reactie komt er zò snel uit dat het er duidelijk uit moest 😋. Ik zeg iets over het spanningsveld tussen de onderzoekslogica en de medialogica. Jiska verduidelijkt dat journalisten schrijven in functie van de lezer: “waar ligt die wakker van? Naar welke antwoorden is die op zoek?”
Een spanningsveld ontstaat wanneer onderzoekers voldoende nuance in het artikel willen. Een belangrijke nuance voor de onderzoeker? Deze staat vaak de helderheid van de tekst in de weg. “Een van mijn grootste frustraties”, zegt Jiska.
Misschien vind je dit wel herkenbaar: je verschijnt met jouw onderzoek in de media. Je bent wel fier, maar direct daarna overvalt jou de gedachte: “wat gaat mijn promotor/collega/overste ervan denken? Oei, het is toch niet zo genuanceerd dan ik zou willen.”
Vaak vergeten we dat een artikel niet geschreven wordt voor jouw collega’s. En wel voor de lezer. Jiska concludeert het goed: “We werken samen voor de lezer. Journalisten hebben de wetenschap nodig om die inzichten te delen die er echt toe doen. En onderzoekers hebben de media nodig om hun verhaal dichter bij de lezer te brengen. Het is uiteindelijk allemaal voor de lezer.”
Wat je nog hoort in de podcast zijn vele praktische tips om met jou onderzoek in de media te geraken. Bijvoorbeeld: hoe benader je best een journalist? Stuur je een persoonlijk bericht of toch een persbericht? Jiska verklapt ook nog een gouden tip die ik zelf al jaren toepas. (spoiler alert: journalisten zijn ook maar mensen en vinden een complimentje ook wel heel fijn)
En smeuïge lasagnes en de nostalgische soep van onze grootmoeders. Die passeren ook de revue. Lees luisterplezier! En laat me gerust weten wat je ervan vond!
